Blowout پدیده ای است که در آن فشار سیال سازند (نفت، گاز طبیعی، آب و ...) در حین حفاری بیشتر از فشار موجود در چاه است و مقدار زیادی از آن به داخل چاه می ریزد و بدون کنترل خارج می شود. از سر چاه. علل اصلی حوادث انفجار در عملیات حفاری عبارتند از:
1. ناپایداری سر چاه: ناپایداری دهانه چاه منجر به ناتوانی مته در حفاری پایدار سوراخ می شود و در نتیجه خطر انفجار را افزایش می دهد.
2. شکست کنترل فشار: اپراتور نتوانست به درستی فشار تشکیل سنگ زیرزمینی را در طول فرآیند حفاری کنترلی تخمین زده و کنترل کند، که باعث می شود فشار در چاه از محدوده ایمن فراتر رود.
3. ناهنجاری‌های مدفون در سوراخ پایین: ناهنجاری‌های موجود در سازندهای سنگی زیرسطحی، مانند سازندهای گاز یا آب با فشار بالا، پیش‌بینی یا شناسایی نشدند، بنابراین اقداماتی برای جلوگیری از فوران انجام نشد.
4. شرایط زمین‌شناسی غیرمعمول: شرایط زمین‌شناسی غیرمعمول در سازندهای سنگی زیرسطحی، مانند گسل‌ها، شکستگی‌ها یا غارها، می‌تواند باعث آزاد شدن فشار ناهموار شود که می‌تواند منجر به فوران شود.
5. خرابی تجهیزات: خرابی یا خرابی تجهیزات حفاری (مانند سیستم های هشدار سر چاه، جلوگیری از انفجار یا جلوگیری از انفجار و غیره) می تواند منجر به عدم شناسایی یا پاسخ به موقع فوران شود.
6. خطای عملیات: اپراتور در طول فرآیند حفاری سهل انگاری می کند، طبق مقررات عمل نمی کند یا اقدامات اضطراری را به درستی اجرا نمی کند و منجر به حوادث انفجار می شود.
7. مدیریت ایمنی ناکافی: مدیریت ایمنی ناکافی عملیات حفاری، عدم آموزش و نظارت، عدم شناسایی و جلوگیری از خطرات انفجار.
این دلایل باید به دقت در نظر گرفته شوند و برای اطمینان از ایمنی عملیات حفاری با آنها برخورد شود.
زمان ارسال: اوت-18-2023
اتاق 703 ساختمان B، مرکز گرینلند، منطقه توسعه فناوری پیشرفته شیان، چین
86-13609153141
