پکر RTTS عمدتاً از مکانیسم جابجایی شیار J شکل، لغزش های مکانیکی، بشکه لاستیکی و لنگر هیدرولیک تشکیل شده است. هنگامی که پکر RTTS به داخل چاه پایین میآید، پد اصطکاک همیشه در تماس نزدیک با دیواره داخلی بدنه است، تیغه در انتهای پایین شیار انتقال قرار دارد و بشکه لاستیکی در حالت آزاد قرار دارد. هنگامی که پکر تا عمق چاه از پیش تعیین شده پایین آمد، ابتدا رشته لوله را بلند کنید تا بند به موقعیت بالای شکاف کوتاه برسد و با حفظ گشتاور، رشته لوله را پایین بیاورید تا بار فشاری اعمال شود.
از آنجایی که چرخش ستون لوله به سمت راست باعث میشود که لگ از شیار کوتاه به شیار بلند حرکت کند، سنبه پایینی هنگام تحت فشار به سمت پایین حرکت میکند، مخروط لغزش به سمت پایین حرکت میکند تا لغزش باز شود و لبههای بلوک آلیاژی روی لغزش در دیواره پوشش تعبیه می شود، و سپس کارتریج های لاستیکی تحت فشار منبسط می شوند تا زمانی که هر دو کارتریج به دیواره پوشش فشرده شوند و یک مهر و موم تشکیل دهند.
زمانی که اختلاف فشار منفی تست زیاد باشد و فشار زیر بشکه لاستیکی پکر بیشتر از فشار ستون هیدرواستاتیک بالای پکر باشد، فشار پایینتر از طریق لوله ولوم به لنگر هیدرولیک منتقل میشود و باعث میشود لنگر هیدرولیک باز شود و لغزش ها برای بالا آمدن لغزش های آلیاژی رو به بالا هستند، به طوری که بسته بندی می تواند محکم روی دیواره داخلی بدنه قرار گیرد تا از حرکت رشته لوله به سمت بالا جلوگیری شود.
اگر پکر بیرون کشیده شود، فقط بار کششی اعمال کنید، ابتدا شیر گردش را باز کنید تا فشارهای بالایی و پایینی سیلندر لاستیکی متعادل شود، لغزش های لنگر هیدرولیک به طور خودکار جمع می شوند و سپس به بلند شدن ادامه می دهند، سیلندر لاستیکی فشار را آزاد می کند. و به آزادی اولیه خود بازگردد. در این زمان، تیغه به طور خودکار از شیار بلند در امتداد شیب به شیار کوتاه برمیگردد، مخروط به سمت بالا حرکت میکند و لغزشها جمع میشوند و میتوان پکر را از سوراخ چاه خارج کرد.
زمان ارسال: اکتبر-07-2023